Deze hele Nielsbrief gaat over 1️⃣ ding
1. Het was de week van Spotify
Niet omdat The Weeknd Drake van de troon stootte of vanwege de bekendmaking van hun jaarlijstjes. Leuk, maar er was belangrijker nieuws voor hier: Tom Packer van Motive Unknown (naar wiens nieuwsbrief ik regelmatig verwijs) schreef een kritische blogpost hoe Spotify eigen playlists voorrang geeft boven albums en playlists van artiesten:
“If Spotify is now demoting full album results to the very bottom of the pile in search results, it is making a clear statement of intent around playlisting being its main priority. [It] is Spotify’s attempt to position itself as the absolute gatekeeper between artist and fan.”
Packer illustreert zijn betoog met een aantal overtuigende voorbeelden en saillante screenshots. De must-read van deze week:
Surely artists who take time to curate should be rewarded, and their efforts should be presented to Spotify users who show an active interest in them ahead of Spotify’s own editorial.
Dit interview met Spotify's Head of Shows & Editorial gaat niet direct in op bovenstaande blogpost, maar bevestigt wel wat Packer beweert:
“I can’t really tell you about some of our future plans, but if you start thinking of yourself as a content company — and when you think about playlists becoming strong brands and what you do with that — that’s about as big a clue as I can give at this point.”
Ook gaat de streamingdienst meer en meer op de stoel van anderen zitten: na hun Sessions hebben ze nu een eigen studio waar Spotify Singles worden opgenomen. Ik riep het vorige week: grenzen vervagen.
2. Verdienen ze daar dan wat mee?
Artikelen over de winstgevendheid van Spotify blijven verschijnen. Een investeerder verwacht dat het bedrijf in 2017 winst zou kunnen maken, De Correspondent is daar niet zo zeker van. Dat laatste is geen al te sterk artikel imho. Ik blijf bij mijn ingezonden stuk voor de Volkskrant van 4 jaar geleden: winst of verlies ligt in handen van Spotify's aandeelhouders, belangrijkste leveranciers, rechthebbenden en grootverdieners. En laten dat nou allemaal dezelfde bedrijven zijn...
Spotify heeft lang gezegd 70 procent van zijn omzet te betalen aan rechthebbenden. In de praktijk is dat eerder 83 procent. Zo wordt winst wel een érg moeilijke opgave.
Of genoemde afdrachten 98 of 70 procent zijn, doet feitelijk niet ter zake: leverancier, ontvanger én aandeelhouder zijn in het geval van Spotify min of meer dezelfde (artikel d.d. 9 oktober 2012).
Meer $$$'s, aantallen, statistieken, taart- en staafdiagrammen in deze samenvatting van de Amerikaanse streamingmarkt anno 2016:
3. De stoelendans gaat door
Derde partijen gaan ook op de stoel van Spotify zitten, bieden daarmee tegenwicht tegen de groeiende macht van de streamingdienst én zetten stappen die Spotify zelf niet (snel genoeg) maakt: artiesten meer marketingmogelijkheden bieden op het platform en direct(er) contact met fans. Wie daarbij voorop loopt? Kobalt natuurlijk:
Kobalt built its own technology, [...] an attempt to solve the perennial music-marketing problem of ensuring fans know when an artist they like has new music available.
David Emery van Kobalt zegt in bovenstaand stuk nog iets waar ik me in kan vinden: “Email databases are massively underrated. People are obsessed by public stats: how many followers you have on YouTube or likes on Facebook. But an email is the most direct connection you can have with a fan.”
Je pre-savet Laura Marlings album hier. En als we het toch over marketing hebben: muziekindustrie-orakel Bob Lefsetz draaft regelmatig door, maar over Modern Marketing zit-ie vaak raak:
“Not everybody can make it, not even the talented. The goal is to stay in the game long enough to succeed. You put in your hours, you get better. The music is the hardest part, which is why everybody focuses on everything else: it’s much easier.”
Thanks to Spotify, Apple Music and co, musicians such as Glass Animals and Anne-Marie can go global without the mainstream media. Are they the future of music?
4. Verschil moet er zijn
Opa vertelt: vroeger ging je naar Free Record Shop, niet naar V&D voor je platen. Later kocht je een iPhone, geen Android. Weer later was dat precies andersom. Die verschillen bestaan nog steeds, ook in streaming:
Dat was 'm weer. Fijne Sinterklaas, tot volgende week!
Groet,
Niels