🔴⚪️ Een mooie brief aan Nirvana 💌
1. Om je op te verheugen
Een gloednieuwe podcastserie bij 3VOOR12 en 3FM, en wat voor 1! Timo en Atze haalden de allerbeste backstage-verhalen bij de leukste mensen uit de Nederlandse muziekindustrie op. Als eindredacteur heb ik de eerste 4 afleveringen inmiddels gehoord en dit is juicy, lachen en leerzaam tegelijk. De eerste 2 afleveringen over drugs en te laat komen verschijnen morgenochtend, daarna elke week een nieuwe. Luister de trailer:
De Blauwe M&M's kwamen ook voorbij in de vrolijke laatste Machine, waar ik met Malou en Atze praat over artiesten die ogenschijnlijk moeiteloos van een bezemkast naar AFAS Live promoveren, over Ticketmasters Ticketswap-killer en hoe 'anders' het ontstaan en de geschiedenis van de RoXY wordt verteld in een nieuwe Netflix-serie... 🤔
Dirty Lines is een cowboyverhaal over sekslijnpioniers, tegen het decor van de house-revolutie. De hoofdrolspelers lopen de deur van de RoXY plat, maar de schrijvers zijn creatief met de historische gebeurtenissen. Is dat ok? Verder: Phoebe Bridgers stoot door naar de grote zalen, Ticketmaster probeert Ticketswap te kapen en Bertus Distributie scoort 30 (!) nieuwe vinylpersen.
Waar we het niet over hebben? Ed Sheerans gewonnen rechtszaak over een aanklacht wegens plagiaat. Hij zegt daar zelf dit over:
Goed dat Ed opstaat, zich verzet en gelijk krijgt. Onderstaande chronologie en historisch perspectief op al die high profile copyright cases in de afgelopen jaren (Katy Perry, Robin Thicke/Pharrell vs. de erven van Marvin Gaye etc.) is heel interessant, inclusief links (via Monique):
You might have seen Ed Sheeran's triumphant statement about his victory in a copyright lawsuit that alleged he'd copied elements of Sami Switch's Oh Why in his song Shape Of You. Sheeran's statement makes two critical points: first, that there are only so many ways of arranging English words and musical phrases, and 60,000 new songs being released to Spotify every day, there will inevitably be some coincidental duplications of words and melodies.
2. Meelezen 📚
Over de impact van TikTok op de muziekindustrie en de kracht om songs, artiesten en genres te breken gaat het hier vaker. Hier ook. En het laatste punt in deze prima nieuwsbrief vat bondig maar vrij compleet de TikTok-ïsering van actuele hits samen (oude én nieuwe muziek).
Een vergelijkbaar fenomeen is #booktok, dat in sommige gevallen een serieuze impact heeft op de verkoop en hypes in de boekhandel. Mijn collega Julia van Brommer op Zee wist me te vertellen dat winkels speciale stapels 'TikTok-boeken' maken (oude én nieuwe literatuur), waar een nieuw en vaak jong publiek op afkomt. Zo slecht zijn die social media dus ook weer niet... Klik op onderstaande tweet voor het korte twitterdraadje 🧵:
Terug naar de muziek. Over de productie (oh nee, dat mag ik niet zeggen van Steve!) van de opvolger van Nevermind is veel gezegd en geschreven. Engineer, cultheld en hoeder van de underground Steve Albini krijgt soms de schuld van het vernaggelen/slagen* van Nirvana's derde album. Enkele weken geleden deelde ik een uitstekend twitterdraadje 🧵 waarin hij stap-voor-stap uiteenzette hoe een artiestendeal in praktijk werkt en hoe artiesten vaak ongemerkt (en ongewild) jarenlang aan hun eerste deal vast zitten. Dat was een goed en heel inzichtelijk verhaal. Soms krijg ik echter uitslag van Albini's doorgeslagen credibility en dat pedante down-playen van zijn rol als producer door te stellen dat hij slechts microfoons neerzet en een band laat spelen. Dat zal vast, maar persoonlijk ben ik fan van producers die hun smaak, kennis en kunde inzetten om een opname beter te maken. Mag u zelf bepalen welke van de 2 ik zou doorhalen bij *...
Dat gezegd hebbende is er vaak gesproken en gespeculeerd over hoe Albini de deal kreeg om In Utero te produceren op te nemen. Ik vermoed dat Kurt zich was doodgeschrokken van het immense succes van Nevermind, de kont tegen de krib gooide en 'lekker dwars' de producer vroeg die vaker albums gaar laat klinken. De soort-van-sollicitatiebrief die Albini daarvoor stuurde las ik desondanks met veel belangstelling. Weer een mooi verhaal, getipt door Mark:
De brief waarmee Steve Albini Nirvana overtuigde In Utero te produceren op te nemen. Sorry, Steve.
3. Je hebt Grote Meneren en Hele Grote Meneren
Clive Davis is er zo één. Weet-ie zelf ook, getuige de titel van zijn autobiografie I, Clive. Haha, heerlijk! Davis is één van de laatste nog levende grote platenbonzen, met een herkenbare hand in de carrière van talloze supersterren en artiesten (Wiki). Als Variety dan collega's en mensen uit de industrie vraagt hun beste verhalen, anekdotes en mening over Clive te delen, lees ik graag mee:
Ooit Grote Meneren en Mevrouwen, nu niet meer zo. Leuk artikel n.a.v. een boek waarin voormalige grote popsterren wordt gevraagd hoe hun leven is na de hoogste pieken van de roem:
4. Op een houtje bijten
Deze had u nog van mij tegoed: een artikel n.a.v. onderstaande tweet, dat verscheen kort nadat ik de vorige Nielsbrief verstuurde. Ik kreeg het van verschillende kanten getipt, sloeg het op en ook na 2 weken wil ik het jullie niet onthouden: de harde werkelijkheid van touren als opkomende band, met een paar goede recensies onder de arm en een beetje bekendheid bij een zeer bescheiden, maar groeiend publiek. Het is geen vetpot:
Dichterbij huis liet chauffeur Erwin zien hoe dat ging bij de kleine Amerikaanse tour van dochter Pip Blom. Ook Erwin reed langs SXSW:
Tot zover, tot de volgende Nielsbrief!
Groet,
Niels