EHPO - Don't call it a Comeback!
1. The Streaming War Is On (en wie wint?)
Frank Ocean's albums zijn de meestbesproken platen van de afgelopen weken. Wij-van-3voor12 (daar ben ik inmiddels eindredacteur) zijn zeer geïntrigeerd, maar er is vooral veel te doen over de release: Endless is net als Beyoncés laatste platen een zg. 'visual album', maar lijkt vooral een contractuele verplichting aan label Def Jam/Universal. Een dag na Endless verscheen Blonde exclusief op Apple Music en alles wijst erop dat Frank dit als de echte opvolger van prachtplaat channel ORANGE beschouwt.
Over voors en tegens van zg. 'exclusives' hield een ervaringsdeskundige dit inzichtelijke pleidooi, maar dit verhaal in Billboard en vooral de speculaties in onderstaand artikel lijken me niet uit de lucht gegrepen: Spotify moet de deals met alle grote platenmaatschappijen vernieuwen en die streaming-oorlog wordt op het scherpst van de snede gevoerd. My 2 cents? Hoe eerder een einde komt aan die exclusives, hoe beter het is voor muziekliefhebber, artiest en uiteindelijk het label.
In streaming, bij het maken en ontdekken van hits spelen playlists een cruciale rol. Playlists maken hits. Universal beheert en promoot playlists op diverse streaming platforms onder de naam Digster, Sony Music heeft Filtr, Warner Topsify. De 3 major platenmaatschappijen bepalen zo in belangrijke mate wat jij luistert (wat denk je dat dit voor muziek op onafhankelijke labels betekent...?), maar Spotify maakt en promoot ook eigen playlists. Volgens Darren Hemmings geven ze die lijsten voorrang en is dat op termijn niet slim: "We have reached a point where Spotify is overstepping its mark in controlling access to market, and is shooting itself in the foot in the process." Goed stuk!
En Frank Ocean's Blonde? Die stond eerst niet, toen wel, toen weer niet en nu weer wel op Spotify, maar ik merk dat ik deze fraaie playlist met Franks persoonlijke favorieten misschien wel vaker aanzet (47 tracks).
Wie de oorlog wint? Apple Music schijnt 17 miljoen betalende gebruikers te hebben, Spotify inmiddels 40 miljoen; de laatste 10 miljoen kwamen er in minder dan een half jaar bij. Elke maand neemt Spotify een grotere voorsprong, voegt twee keer zoveel betalende gebruikers toe als Apple Music en lijkt daarmee te profiteren van de aandacht die een grote speler als Apple op music streaming in het algemeen heeft gevestigd.
Pandora en Deezer hebben het nakijken, maar de race is nog niet gelopen: Amazon loopt zich warm. En Tidal? Dat wil niemand meer hebben...
Until recently, Sean Glass was an Apple Music employee. He responds to (i) A backlash against Apple Music exclusives and (ii) A reported memo from Universal Music boss Lucian Grainge to his execs ‘ending all future exclusives’.
We respond to the news that Spotify is ‘punishing’ Apple exclusive artists with our own research and find… it is.
2. De artiest heeft altijd gelijk. Toch?
Martin Garrix heeft, met hulp van Justin Biebers manager Scooter Braun, zijn voormalige label Spinnin' Records aangeklaagd. Quote volgt die rechtszaak op de voet en doet dat best goed: cijfers en bedragen, gezags- en machtsverhoudingen komen boven tafel in onderstaand artikel.
Het ligt voor de hand om in dit soort rechtszaken partij te kiezen voor de artiest: die is oprecht, misschien zelfs naïef, alleen met muziek bezig. De platenmaatschappij is de boeman. Toch? Een eerder stuk op Quote maar vooral dit interview met oprichter Eelko van Kooten laten de investeringen en actieve rol van Spinnin' zien toen niemand nog een cent gaf voor de carrière van Martijn Garritsen. Zonder Spinnin' zat hij wellicht nog op zijn kamertje in Amstelveen. Tegelijkertijd toont onderstaand artikel ook aan welke problemen een zg. 360˚-deal opleveren: doordat Spinnin' zowel Garrix' label, management, publisher, boeker, agent als PR-bureau is (was), ligt 'double dipping' op de loer en is Martijn aan al die diensten meer kwijt dan aan een losse manager, publisher, platenmaatschappij en boeker. En is de primaire taak van je manager niet om je label en PR-bureau aan te jagen en te controleren? Eelko checkt Eelko. Da's wel een rechtszaak waard.
De inleidende beschietingen in de bodemprocedure die Martin Garrix voert tegen zijn oude platenbaas en manager Eelko van Kooten (Spinnin' Records).
Spinnin' hielp Martin Garrix en Oliver Heldens vanuit het niets naar de wereldtop. Het label is uitgegroeid tot een bepalend merk voor commerciële dance, maar minstens zo interessant is hoe Spinnin’ zijn artiesten zo ver krijgt.
3. Natuurlijk: Do It Yourself
Geen wedergeboorte van EHPO zonder een stuk DIY. Grime-ster Skepta won afgelopen week de prestigieuze Mercury Prize met zijn album Konnichiwa en zegt: "[My] win proves record labels aren’t needed". Daar ben ik anno 2016 cynischer, genuanceerder, minder naïef of realistischer over dan toen ik EHPO dagelijks volschreef. Daarover later vast meer...
4. For old times' sake: dino's bashen
En dat hoort ook op dit nieuwe EHPO: bejaardensoos IFPI (International Federation of the Phonographic Industry, de grote broer van de NVPI die BREIN's Tim Kuik betaalt) zwaait verontwaardigd met de wandelstok en roept met loszittend kunstgebit dat het rippen van YouTube-uploads inmiddels een groter probleem is dan illegaal downloaden. Serieus, oudjes?
Bob Lefsetz: "Greedy old people are still fighting the last war. Have you seen a dial telephone recently? [That] disappeared because push buttons were more efficient, faster, and the public paid for them. The music industry would rather bitch about people reproducing the workings of a dial telephone as opposed to selling them the future."
Gelukkig zitten we in Europa middenin die nieuwe oorlog bovenaan deze nieuwsbrief, eentje waar muziekliefhebbers en artiesten lijken te winnen!
Research commissioned by the International Federation of the Phonographic Industry has found that half of 16- to 24-year-olds use stream ripping tools to copy music from YouTube.
›
Dat was de eerste aflevering van het herboren EHPO. Hopelijk vind je het leuk om deze nieuwsbrief te blijven ontvangen en er anderen op te attenderen. Tot volgende week!
Groet,
Niels