🔴⚪️ Muziek nu écht tijdloos 🎶

1. Het houdt niet op (de goede blogposts)

Het leukste en mooiste verhaal van afgelopen maand deelde ik al in de laatste Nielsbrief: Kate Bush' wereldwijde #1-hit met Running Up That Hill (oorspronkelijk uitgebracht in 1985). Het verhaal en vooral het succes is nog lang niet ten einde. In de nieuwe trailer voor de laatste 2 afleveringen van Stranger Things is de song opnieuw zeer prominent te horen (wat doet vermoeden dat rond die tijd ook een speciale ST4-versie van de song beschikbaar komt) en blije Kate doet blije interviews.

Voor de Nielsbrief zijn 2 dingen interessant aan deze case. Allereerst het feit dat ze een uitzonderlijk groot deel van de inkomsten van deze licentie-overeenkomst in eigen zak steekt, omdat ze schrijver, producer én mastereigenaar is en haar eigen copyrights schijnt te beheren. Anders gezegd: ze hoeft uitzonderlijk weinig af te dragen aan tussenpartijen, een label of publisher. Dus wordt druk gespeculeerd hoeveel deze giga hit haar oplevert, maar eerlijk gezegd denk ik dat alleen Kate en haar boekhouder dat weten. Toch lees ik die speculaties graag en leer ervan:

She’s owning it. Yes. Kate Bush owns the entire recording copyright to Running Up That Hill, as well as the Hounds Of Love album, and the rest of her biggest hits. Those hits are distributed by Warner Music Group. But they are owned by Kate Bush. They’re not even credited as being licensed to anyone.

An educated guess: Kate Bush will be making the majority – possibly even as much as 80%-plus, if she’s on a basic distribution deal – of the recorded music royalties generated by her masters right now. Last week, Running Up That Hill did 57 million chart-eligible global streams on Spotify alone. That would, at rough industry estimates, translate to over $200,000 in recorded music royalties from one platform, on one format (streaming), in one week.

Het tweede interessante aan deze case zijn de conclusies die deskundologen menen te kunnen trekken over moderne muziekconsumptie. Die discussie raakt aan opmerkingen en duiding die ik in deze nieuwsbrief eerder deed over de impact van TikTok (vorig voorjaar hier, een week later daar en half maart hier). Ik zocht naar de juiste woorden, de ultieme samenvatting, maar deze blogger somt de stand van zaken misschien wel perfect op: muziek is definitief tijdloos geworden.

This requires a shift in music industry marketing mindset. Thinking about new releases and catalogues in isolation makes less sense. Progressive record label marketers have already blended ‘new release’ and ‘catalogue’ marketing services (streaming analytics and playlist marketing) into one integrated whole. 

Diezelfde blogger praat sowieso geen poep, want ook over de rol en wat gevraagd wordt van de moderne marketing manager, of de moderne artiest die veel van zijn eigen marketing doet (of moet doen...) schrijft Keith Jopling zeer zinnige dingen op:

For a couple of decades now, music labels have entrenched themselves in a position of content producers and licensors, holding back from any significant investment in either product innovation or direct-to-consumer channels. They have lost out on vital data and connection to culture and left themselves too much in the hands of big tech players who have taken on the role of ‘demand management’. What that does is create an insatiable appetite for content to fill the various formats that fill in scroll time and discovery wormholes. For creators, it is unmanageable and unsustainable.

2. Genoeg gelezen, nu lekker luisteren

Want tussen de grote festivals en alle gedoe in Hilversum door namen we ook nog drie (!) Machines op. Gisteren een special op het NPO Podcast event, waar Atze en ik Wilbert Mutsaers van Spotify Benelux interviewden en vragen uit de zaal beantwoordden. En dan nog 2 reguliere afleveringen:

Leuk dat we weer mogen, maar dan moeten de weergoden ook een beetje meewerken. Afgelopen weekend verregenden talloze evenementen. Boye 't Lam van Lente Kabinet vertelt wat er allemaal bij komt kijken als je festival een moddereditie kent. En oh ja, er was ook nog een verkeersinfarct op Schiphol. Verder in deze Machine: het TikTok chagrijn van Halsey en Kate Bush in Stranger Things.

We blikken terug op twee volle festivalweekenden Best Kept Secret en Pinkpop met twee dames die er hoge ogen gooiden. Froukje vertelt over hoe het was om op beide festivals te spelen en stiekem eigenlijk voor het eerst echt op een festival te zijn. Eefje de Visser over hoe zij haar enorme momentum van 2020 wist vast te houden tot de festivalzomer van 2022. Verder in deze Machine: de rechtszaak die Four Tet in der minne schikte met zijn label Domino (met mogelijk grote gevolgen!) en de houseplaat van Drake.

Twee in plaats van de gebruikelijke vier items in deze Nielsbrief, maar het eerste zat dan ook bomvol. Lekker wat te lezen en luisteren! Ik probeer de komende weken de regelmaat weer op te pakken, tot de zomerstop, maar beloof niks. Tot de volgende!

Groet,

Niels