Regel 1️⃣ én 2️⃣ in elk goed muziekindustrieboek
1. Fijn label?
In de allereerste Nielsbrief besteedde ik aandacht aan de rechtszaak die Martin Garrix heeft aangespannen tegen zijn voormalige label Spinnin'. Kop: De artiest heeft altijd gelijk. Toch...? Afgelopen week citeerde Quote Garritsen opnieuw, omdat hij in de rechtszaal zijn zegje mocht doen. Hij gooide het op 'erkenning door Spinnin'', maar laten we man en paard noemen: deze zaak draait om rechten en geld 💰 Simpel zat.
Sorry Martijn, maar ik neig in deze toch partij te kiezen voor Spinnin'... Een deal waarbij je je label, publishing en management in 1 mandje legt is volstrekt idioot natuurlijk, gedwongen winkelnering, maar het is de #2 waarschuwing in elk goed boek over de muziekindustrie (dit bijvoorbeeld). De #1: dat je bij ieder serieus contract en elke onderhandeling als eerste een kundige advocaat inschakelt in plaats van je vader en z'n boerenverstand. Spinnin' heeft van 'Animals' een wereldhit helpen maken, daarvoor bedingt ieder label masterrechten. Too bad, Martijn:
“U en u”, aldus de rechter, zich richtend tot advocaten en partijen, “realiseren zich niet wat dit nog mee gaat brengen met tussenvonnissen en getuigen. Ik wil graag de kerel zijn die dat nu tegen u zegt, mocht u het zich over jaren alsnog realiseren.”
Ongeacht de uitkomst van Garrix' rechtszaak tegen hem, hoeft Spinnin's platenbaas Eelko van Kooten zich weinig zorgen te maken: Sony en Warner staan naar verluidt op de stoep, zwaaiend met $100 miljoen. In die eerste Nielsbrief linkte ik ook naar een mooi interview met Van Kooten: "Alle muziek wordt gratis". Daar lees je ook wat Spinnin' voor Garrix deed.
2. Fijn label!
Helden kun je niet genoeg hebben. Toen ik halverwege de jaren '90 startte in de muziekindustrie, inspireerden de mensen achter grote artiesten en bijzondere labels me: de A&R-managers achter Radiohead, Mo'Wax en Creation. Ik las alles wat los en vast zat over die mensen, om van te leren en me te laten inspireren. Helaas verschijnen er niet vaak goede stukken over die mensen achter de schermen. XL Recordings legt al bijna 30 jaar (!) de lat voor briljante A&R ongekend hoog, niveau MUTE of Island en Virgin in hun hoogtijdagen. The New Yorker die grote man Richard Russell volgt is dan ook met recht smullen en een must-read over artist handling:
En nog een grote-meneer-achter-de-schermen (altijd meneren... 🙁):
“Two weeks ago we listened to about 20 songs that didn’t make Ed’s album — and every one of them was like, “Gee, this is a great song! Why didn’t the guy put this one on there?””
3. De kop van Jut
Da's YouTube op dit moment, zoveel is duidelijk. De verzamelde wereldwijde muziekindustrie heeft besloten dat er meer gelapt moet worden 💸 💸 💸 Dus betrekken beide partijen hun stellingen:
De respons van labels? Aan die overige 15% verdienen we meer dan aan jullie fooi! Toch verlengde Warner – met lange tanden – de deal:
[Facebook] is currently tooling up its global music licensing team. Steve Cooper’s note neatly explained the Catch-22 of YouTube: “Even if YouTube doesn’t have licenses, our music will still be available, but not monetized at all.” But there’s another major issue gluing music labels to YouTube – one which it’ll take a group as powerful as Mr. Zuckerberg and co. to challenge: When it comes to launching a major global music video premiere right now, there remains only one real game in town.
“Normally when someone announces a deal, they say they’re happy they have it. This is the first time I’ve seen someone say “We have a deal and don’t really like it.” Did Warner tell you they were going to put this memo out?” Cohen: “Not at all.”
4. Hé, geen Spotify deze week?
Zo gemakkelijk kom je niet weg 😃 Want dit is allemaal de schuld van streaming, en dus voor een groot deel van Spotify (link via Ernst-Jan):
Vorige week zette ik dit artikel op The Quietus weg als oude wijn in nieuwe zakken. Vind ik nog steeds. David niet, maar die zet er gelukkig een positief verhaal tegenover, waarin hij laat zien wat de kansen zijn van kleine(re), onafhankelijke labels en artiesten dankzij internet en streaming:
As a marker of how far we’ve come remember how huge Napster was? How it “singlehandedly” ruined the music industry? If they’ve grown at the same speed they were growing last year, Apple Music now has more paying subscribers than Napster had free users at its peak. Spotify has double. We haven’t got to the destination yet, but I think we can see it coming. And it’s obviously not just another format change.
Tot slot: dit laatste artikel kon ik nergens meer logisch, slim of grappig kwijt. Dan maar zo, want dit blijft een heet hangijzer in onze industrie en dus de moeite van het delen en lezen waard:
Dank voor het lezen. Doorsturen en delen mag altijd!
Groet,
Niels
P.S. iTunes raakte het kwijt met een grote update 5-6 jaar geleden. Tot dat moment was ik fervent gebruiker, maar toen werd de UI verkl**t, mijn muziekbibliotheek ondoordringbaar en stapte ik definitief over op Spotify. Apple Music is daarom ook nooit bij mij geland: zelfde probleem. Vond ook deze designer, die door Apple werd afgewezen en ze een dienst bewijst door de streamingdienst op eigen initiatief compleet opnieuw vorm te geven. Ik hoef het niet te proberen om te stellen: dat kan alleen maar een verbetering zijn!