Streaming is niet *overal* de schuld van!
1. Om met dat laatste te beginnen:
Afdrachten over airplay in Nederland hangen samen met de lengte van (het gebruik van) een song, tijdstip en zender (want dat bepaalt in belangrijke mate de omvang van je publiek, het aantal luisteraars) en of je een song alleen of met meerdere componisten & auteurs hebt geschreven. Dit ene voorbeeld zegt daarom niet alles, maar geeft wel een aardig idee (artikel AD).
Wie niet weet waar dit over gaat: Gute Nacht, Freunde van Reinhard Mey is al decennialang de herkenningstune van Met Het Oog op Morgen.
2. Het mag, maar stinkt wel 🤥
In de Nielsbrief signaleerde ik eerder artikelen waarin werd gesuggereerd, en soms met feiten gestaafd, dat Spotify en major platenmaatschappijen anonieme opdrachtmuziek in populaire playlists stoppen of anderszins pushen om op die manier hun inkomsten te verhogen. Het gaat veelal om populaire playlists met (instrumentale) relax-, ambient- of loungemuziek, muziek waarbij het er voor veel luisteraars weinig toe doet wie de maker is 'zolang het maar lekker klinkt' en niet stoort bij de bikram yoga.
Afgelopen week verscheen weer zo'n artikel met bewijs over Sony Music:
Daar heb je Darren weer, die inmiddels een abonnement op verschijnen in de Nielsbrief lijkt te hebben, maar ook deze week terecht: bovenstaande tweets zijn de start en het slot van een interessant draadje waarin hij uitlegt hoe dit werkt. Er is niks illegaals aan, het mag gewoon, maar lelijk is het wel... 😭
3. Van je co-founder moet je het hebben...
Chris Hughes richtte samen met Mark Zuckerberg Facebook op, maar schreef afgelopen week in de New York Times een opvallend opiniestuk dat Zuckerberg, of desnoods de Amerikaanse overheid, het bedrijf moet opsplitsen en strenger moet controleren, met name als het gaat om privacy. Een vlammend betoog of mes in de rug? You decide.
Het artikel in de New York Times zit achter een betaalmuur als je daar al 3 keer bent geweest deze maand, dus link ik naar het artikel op Tech Crunch dat Hughes' belangrijkste punten samenvat en van enig commentaar voorziet. Zit je nog niet aan je limiet op de Times' site dan raad ik je zeer aan het oorspronkelijke artikel te lezen.
[Chris Hughes'] proposed solution is not just a break up of Facebook’s monopoly of online attention by re-separating Facebook, Instagram and WhatsApp. “Just breaking up Facebook is not enough. We need a new agency, empowered by Congress to regulate tech companies. Its first mandate should be to protect privacy,” he writes.
4. Vaker gezien (maar niet op Instagram)
Onderstaande grafiek over de omzetontwikkeling in de muziekindustrie, de introductie, het succes en verdwijnen van formats als de cassette, vinyl, cd, downloads en streaming duikt elk jaar wel een paar keer op. Ik heb 'm vaker gedeeld en altijd met plezier, want het is een zeer inzichtelijke grafiek en laat de ontwikkelingen in de muziekindustrie in de afgelopen 40-50 jaar uitstekend zien. Nu op Instragram nog fraaier:
40-50 years of the music industry, visualised (incl. commentaar).
Streaming moeten we trouwens niet van alles de schuld geven:
When the head of the US music publishers’ association declares publicly, “Spotify and Amazon have declared war on the songwriting community”, or, “These big tech bullies do not respect or value the songwriters who make their businesses possible”, this is clearly a debate which has got out of hand. It seems that an insidious rise in name-calling towards digital services and an apparently wilful dismissal of their contribution is on the rise more generally.
Nou, ik heb me eraan gehouden: 4 onderwerpen, zo kort & bondig mogelijk. Tot volgende week, dan waag ik een nieuwe poging.
Groet,
Niels