Vrolijke zomer-editie! 🏖️
Tussen Best Kept Secret en Pinkpop tóch snel een nieuwe Nielsbrief. Niet op maandag – dat redde ik echt niet – en zonder zwaar spul. Gewoon een lichte editie, een zomerbriesje in je inbox.
In deze aflevering:
1. Drie heerlijke stukken over even zoveel muzikale helden.
2. Hoe je Beyoncé of Drake op je verjaardag krijgt (en wat dat kost).
3. Werkelijk IEDEREEN kijkt ‘Succession’. Toch?
4. Help, de M&M’s zijn op!
1. Muzikale superhelden 🦸🏼♂️
Daar heb ik er – net als iedereen – meerdere van. Toevallig verschenen in The Guardian afgelopen weken drie mooie verhalen die ik graag deel.
Eerst de band die mijn muzikale vriendenkring in tweeën splijt. Bij 3voor12 en in ‘zekere kringen’ wordt vaak geschamperd over de Bee Gees. Natuurlijk snap ik dat die strakke witte broeken en dat haar niet helpen om serieus genomen te worden, toch verdedig ik die drie broers en hun werk te vuur en te zwaard ⚔️ Weinig groepen waren drie achtereenvolgende decennia zó succesvol, wijzigden meermaals hun muzikale koers en schreven zo’n ongelofelijke rij hits, voor zichzelf én anderen. Toegegeven: ook ik keek een tijdje neer op die malle glitterperiode, maar inmiddels zijn alle incarnaties van de gebroeders Gibb me dierbaar: de georkestreerde pop uit de 60’s en vroege 70’s die zich kan meten met de Fab Four, de Bee Gees als 70’s blue eyed discokoningen en een paar jaar later als hofleveranciers van andermans (comeback-)knallers. Die laatste periode is me misschien nog wel het dierbaarst (Islands In The Stream! Emotion! Heartbreaker! Guilty!).
Er is inmiddels een prima documentaire, die ik met genoegen keek, maar een serieuze biografie was er nog niet. Die heeft Bob Stanley nu geschreven (= onberispelijke crate digger en hij achter St. Etienne) en daarvan verscheen een voorpublicatie in The Guardian. Foto = link:
Je ogen vallen toch uit je kassen als je dit leest?
The Gibbs […] were a diamond mine which miraculously produced stones that needed neither cutting nor polishing. In 1978, they wrote Too Much Heaven, Tragedy and Shadow Dancin’ during a day off on the set of [film] Sgt Pepper – probably an afternoon off, in fact, as all three songs, all future No 1s, were wrapped in about two hours. 🤯
Iets vergelijkbaars flikten ze in die jaren nógmaals. Wat ik over zou hebben voor die legendarische cassette met deze 5 demo’s voor Saturday Night Fever erop (bron):
Thinking about the rough brief from [manager Robert] Stigwood to come up with songs “about this guy who works in a paint store and who goes out on Saturday night,” the group used a free weekend to write five extraordinary new songs: “Night Fever,” “Stayin’ Alive,” “More Than a Woman,” “How Deep Is Your Love,” and “If I Can’t Have You.” 🤯🤯 “These songs were gold dust. I can’t think of any other composers you could have asked that of and had them come back with that, having not read the script,” Bill Oakes, the producer who won a Grammy for the soundtrack to [Saturday Night Fever], said in the 2020 documentary The Bee Gees: How Can You Mend a Broken Heart.
Van de royalty’s en BUMA/STEMRA van elk van deze 5 joekels van hits kan een klein land z'n staatsschuld aflossen! Heb ik je overtuigd? Alle krakers, een paar deep cuts en de geweldige songs die ze voor anderen schreven vind je op Perfect Gibbness:
Een muzikale held van geheel andere orde is Nick Drake. Nul glitters, 100% pracht. Herontdekt door mij en tienduizenden anderen in de vroege jaren ‘90 en na zijn dood vele malen groter en invloedrijker als singer-songwriter dan bij leven. De 3 prachtalbums die hij opnam, elk op hun eigen manier briljant, verkochten bij verschijnen nog geen 5.000 exemplaren per stuk, maar worden inmiddels terecht beschouwd als meesterwerken. Ook van Drake verschijnt komende maand een nieuwe biografie én een uitgebreid tribute-album. Fontaines D.C.’s zeer geslaagde want compleet omgegooide versie van ‘ Cello Song belooft veel goeds! Ook van deze te verschijnen bio publiceerde The Guardian een fragment, een interview met de producer/engineer van Pink Moon: ‘I knew this was different’.
De derde en laatste hou ik kort: A light that never goes out: why the Smiths are eternally influential (40 jaar later!). Zo is het.
Ook 3 hits in de jongste Machine: Joost in het Duits, Engelbewaarder en Aphex Twin.
2. Zolang je maar betaalt… 💵💵💵
Beyoncé, Drake, Jennifer Lopez, Flo Rida of Andrea Bocelli op je verjaardag of bar mitswa? Kan geregeld worden! The New Yorker duikt in de wereld van private concerts (via Leen). Fascinerend en soms lelijk tegelijk, (bijna) alles is te koop…
3. Iedereen heeft het over ‘Succession’! ❌
Ja toch? Bondige opsomming van Amerikaanse cijfers met saillante grafiek onderstreept maar weer ‘ns dat ik in een bubbel leef… Jij ook?
4. Help, de Ⓜ️&Ⓜ️’s zijn op! (en ik moest weer huilen) 😢
Net als het eerste seizoen eindigt het tweede seizoen van Blauwe M&M’s met een special. De vorige ging over Prince, deze over Michael Jackson. Hoe is het om als de hoogste Benelux marketingbaas ‘s mans gloednieuwe album integraal te beluisteren, met Michael naast je in de kamer, en vrij snel te horen dat dit ‘m niet gaat worden…? Dodelijk, maar het levert een meesterlijke laatste aflevering van Blauwe M&M’s op:
O, o, o, Nick Cave flikt het weer: een ontroerende brief nog mooier beantwoorden.
Tot zover! Komend weekend doen we met 3voor12 uitgebreid online verslag van Pinkpop (dit vonden we afgelopen weekend De 25 beste optredens op Best Kept Secret). Ik kan niet beloven dat ik me maandagavond weer goed genoeg voel om een Nielsbrief vol te tikken, maar wie weet…
Groet,
Niels