🔴⚪️ Zoete wraak ⚔️
1. Must-reads van de week
Als je deze nieuwsbrief al een tijdje ontvangt en leest, werkt in de muziekindustrie, of alledrie, is dit interview voor jou. Music Business Worldwide (MBW) laat de baas van BMG Rights uitgebreid aan het woord. Zijn uitgesproken visie vraagt enige kennis over het verschil tussen labels en publishers, tussen hits maken (frontline) en backcatalogus verkopen, de verhoudingen in de markt en de actualiteit (Universals beursgang (€), 146 millies bonus voor topman Lucian Grainge - lekker dan). Maar met die bagage, waar deze nieuwsbrief hopelijk een bijdrage aan levert, is dit het must-read interview van de week. Snap je het niet of maar half, dan licht blogger Bob Lefsetz in zijn bekende ferme taal toe waarom Hartwig Masuchs verhaal zo waar en relevant is:
The BMG boss opens up on frontline vs catalog investment. “If you have an executive on a $10 million annual salary, on a topline basis he or she needs to generate 2 billion streams just to pay for themselves. On a contribution basis that could easily be 5 billion or 6 billion. I don’t blame executives for seeking to enrich themselves, but they shouldn’t be surprised if at some point artists and, increasingly, shareholders say, “No thanks”.”
If you’re sitting at home dismissing the Spotify Top 50… It turns out you’re in the majority, MOST PEOPLE are rejecting new music. Which begs the question why labels aren’t doing more to promote old music? [...] Music is a mature business. When that happens, you see consolidation, ergo Universal and Live Nation. And then you squeeze the costs and get ready for further disruption. Which could happen in new music. The old model of paying an advance and then spamming media is inefficient. And you might be able to make bank on a TikTok star today, but what about tomorrow, will there be any meaningful catalog? Doubtful.
Genoeg kanttekeningen dus bij het knallen van de champagnekurken 🍾 op de Amsterdamse beurs en bij Lucian Grainge thuis.
De bad boy van de muziekindustrie doet ook een duit in het zakje en schrijft een nogal duidelijk 😉 geformuleerde brief naar MBW, waarin hij zijn stokpaardje berijdt: de gigantische waarde die aan Universal Music wordt toegekend, en daarmee aan de waarde en (toekomstige) exploitatiemogelijkheden van opnamen & masters, staat in wel heel schril contrast tot wat songwriters vangen. Het is zoals gezegd het liedje dat Mercuriadis altijd zingt, dat keurig past in zijn eigen straatje als publisher, maar hij maakt zijn punt in deze brief wel goed duidelijk:
2. Wie krijgt wat?
Dat was een opvallende tweet:
Interessant! Waar die verdeling op is gebaseerd? Dat is natuurlijk puur giswerk, maar bijdragen aan songs worden tegenwoordig niet standaard 50/50 gedeeld tussen John en Paul. In bovenstaand voorbeeld kwam Anna, Lasse en/of Andreas waarschijnlijk op de proppen met de zg. 'topline', de belangrijkste melodie of hook in het refrein. Of ze schreven het refrein samen. Toplines aanleveren is tegenwoordig lucratieve business voor traditionele songwriters die succesvolle danceproducers zo aan hun hits helpen, van Guetta tot Armin. Eirik leverde wellicht de loop in het intro (Pitchfork over het belang van loops) en van Jantine werd een herkenbare lettergreep uit het refrein van 1 van haar eigen songs gesamplet.
Als Jantine Elton had geheten, en van zijn oude hit het couplet ineens tot de hook van Dua's nieuwste wordt gebombardeerd, laat hij zich natuurlijk niet afschepen met 5%. Meer gebruik = meer betalen, meer beroemd ook. En om het nog ingewikkelder te maken, schrijft Bernie altijd de teksten voor Eltons songs, dus staat Bernie bij het gebruik van zo'n belangrijke melodie ook automatisch net zo groot bij de credits als Elton.
Over de koehandel die verdeling van songwriting credits tegenwoordig is verscheen afgelopen week een leuk en bere-interessant artikel. Raar, niet eerder meegemaakt, maar Revue laadt de link naar dat artikel niet 🤨 Dan maar zo: The big royalty debate: what does a credit really mean in 2021? Zonder fancy plaatje of een gelikte foto klikken jullie toch ook wel? Citaat:
In our year 2021, royalties have become more than an exchange of money; they are a public co-sign that says something deeper about the integrity of the artist. For this week’s subtweets, Jenessa Williams delves deeper into the credits handed out by Olivia Rodrigo [aan Taylor Swift & Paramore] and Drake [aan R. Kelly].
Over die alsnog toegekende credits van Taylor en Paramore, en andere voorbeelden van al dan niet bewust plagiaat of (her-)gebruik van andermans songs, verscheen begin deze maand dit achtergrondartikel (dank voor de reminder, Joris!):
3. Nog een must-read interview
Over de impact van TikTok op hitlijsten, tweede en soms derde levens van oude hits & artiesten mailde ik jullie dit jaar vaker, bijv. in Een Hit Is Een Hit Is Een Hit en daarna in Een Nieuwe Trend? De manager van Jason Derulo verhaalt uitgebreid hoe zij TikTok inzetten om met succes Derulo's carrière te reanimeren. Knap werk:
[Manager] Frank Harris on how Jason Derulo reinvented himself on TikTok - and the keys to building a billion dollar brand: "People call me all the time, from huge contemporary acts to some of the biggest legacy acts. And everybody’s like, ‘Man, what you guys did was unbelievable – could you help us?’ TikTok is running the game. In my opinion, the new rock stars are the influencers, they just haven’t realized it yet. They don’t understand their value; they’re driving our industries, music especially."
4. Kunnen we dansen niet verbieden?
Het was gewoon schunnig bij Op1:
En dus maakten we ons flink kwaad in de laatste Machine:
Het was een absoluut krankzinnig verhaal dat Mojo-baas Ruben Brouwer vertelde bij Op1: het kabinet had in een gesprek met de sector gevraagd of ze alsjeblieft nog even geen dancefeesten wilden organiseren. Een juridisch verbod kregen ze niet voor elkaar, dus ze hoopten op medewerking. Really? Een oneerbaar verzoek waar vreselijk veel van te vinden valt. Is dit het schoonvegen van je eigen straatje? Een dubbele agenda wat betreft drugs? Pure kwaadaardigheid? Verder in deze Machine: het Woonprotest en de Nederlandse popmuziek, en de museumisering van ABBA.
Wat een zoete wraak nam DJ St. Paul dan afgelopen zaterdag in TivoliVredenburg, een kippenvel-verwekkend filmpje om 23:45 uur:
Dat was het voor deze week. Hopelijk volgende week gewoon een nieuwe.
Groet,
Niels