🔴 Back To The 80's! 🕹️
Lekker veel playlists onderaan deze Nielsbrief, want er liep een muzikale rode draad door alles waar ik deze week online op stuitte. Sowieso bevat deze editie wat meer pret dan zware kost. Prima toch?
In deze Nielsbrief:
1. Toch eerst enige verdieping: een staaltje uitstekende bedrijfscommunicatie.
2. Lekker lijstje!
3. Sinterklaas Kapoentje.
4. Back To The 80’s.
1. Spotify legt uit hoe het precies zit
2023 Gaat de boeken in als het jaar dat het afrekenmodel van streaming services (zg. DSP’s) flink werd aangepast. Universal Music trapte af met een dwingende blik in de toekomst hoe het beter anders moet (zie de eerste Nielsbrief van dit jaar) en sloot daarna een herziene deal met Deezer. Op de kop af een jaar later kondigt ook ‘s werelds grootste streamer vergelijkbare veranderingen aan. Of die voor elke muzikant en maker beter uitpakken gaan we zien…
Hoe zat het ook alweer? Dit zijn de oplossingen maatregelen voor ervaren knelpunten in het huidige streaming systeem volgens Spotify en Universal:
(1) To “further deter artificial streaming”
(2) To “better distribute small payments that aren’t reaching artists”, and
(3) “Rein in those attempting to game the system with [white] noise”.[Spotify] claims that by addressing these issues, it will be able to drive “an additional $1 billion in revenue toward emerging and professional artists over the next five years”.
Veel is er gezegd en geschreven over deze aanpassingen, o.a. dat ze relatief gunstiger uitpakken voor grote, succesvolle artiesten en dat daarom startende of kleinere acts in eerste instantie hun muziek op andere manieren en platforms kunnen en zullen aanbieden, tegen betere voorwaarden. Boeiend om te volgen of dat inderdaad gebeurt en zo een zg. two-tier systeem ontstaat dat beide type artiesten en makers op een andere plek op een goede manier beloont.
Afgelopen week zette Spotify puntsgewijs en zeer leesbaar onder elkaar wat ze per 1 januari 2024 wijzigen in het tellen, belonen en vergoeden van streams. Natuurlijk is het uitgesproken corporate PR waar geen kritisch woord valt over het bedrijf of deze aanpassingen, maar de strakke vorm waarin deze blogpost is gegoten (The Issue//How We’re Adressing It//Why) is een staaltje helder en overtuigend formuleren waar ik mijn petje voor afneem en waar een uitstekende copywriter vermoedelijk een flinke factuur voor heeft mogen sturen naar Daniel Ek:
2. Checklist 🗒️
Bob Lefsetz’ stellig geformuleerde blogpost hoe succesvol te worden als muzikant met hulp van internet en digitale tools bleek een hit in de vorige Nielsbrief. Ik heb er nog eentje, misschien zelfs wel een betere: Success and Longevity in Music: Building Quiet Legend. Waarom ik deze beter vind? Net als Lefsetz’ rant is-ie redelijk beknopt opgesteld, maar schrijver Keith (aka The Song Sommelier) zet 8 hele heldere en concrete punten onder elkaar, met een sterke focus op optreden, je hardcore fanbase en vooral: geduld. ‘Rome wasn’t built in a day’, en zo is het precies. Hij noemt ook een aantal inspirerende en veelzeggende voorbeelden. Woorden & tips waar ik me uitstekend in kan vinden en waar jullie hopelijk iets aan hebben:
The most viable commercial strategy for any artist in today’s music business is to build their own fan community. Get anyone in the middle to either help you or get the fuck out of the way. Build the community - My Morning Jacket has One Big Family. The National has its army of Sad Dads. Why waste your time and resources on anybody else except those who are interested and want to be part of the world you are creating?
3. Voor in je schoentje 👞
Nog elke ochtend kijk ik tevergeefs in mijn schoen bij de open haard, zoekend naar de Stevie Nicks-Barbie die ik hier eerder deelde. Helaas, niemand van jullie pakt de hint op en rijdt een keer over mijn dakkapel. Teleurstellend… 😭 Nieuwe kans: de Caroline Polachek-kalender wil ik ook graag (via Timo; check het beste popalbum van het jaar):
Ach, we maken al genoeg troep in deze wereld. Liever mooie ervaringen dan nóg meer spullen. Ook leuk voor in de schoen van een vriend(in): kaartjes voor het Song van het Jaar Festival, slechts €17,50. Vrijdag maken we de winnaar bekend, diezelfde avond kun je van een hoop moois genieten in de Maassilo in Rotterdam:
4. Back To The 80’s! 🕹️
Met collega Max, maker van de onvolprezen Machine-tune, had ik het begin deze week over het extreem succesvolle producerstrio Stock, Aitken & Waterman. The Guardian luisterde mee en zette hun 20 beste songs/producties op volgorde. En daar kan ik me best in vinden. Die laatste link bevat The Guardian’s toelichting, de foto linkt naar een Spotify-playlist met die Top 20:
Max vertelde een ge-wel-dig verhaal over de #1 in bovenstaande lijst: in de jaren ‘80 hadden bijna alle Britse clubs en discotheken eenzelfde lichtsysteem dat aansloeg op bepaalde frequenties in de muziek. Heel hip en modern. Stock, Aitken & Waterman schijnen de winnaar van deze Top 20 te hebben gemixt met dat systeem als leidraad: ze zetten de schuiven in de studio en mixten hun productie zo dat elke dj die deze plaat draaide meteen het hele lichtsysteem compleet gek kreeg 😂 😂
Niet alleen The Guardian ging back to the 80’s afgelopen week. Rolling Stone zette de beste 80 songs uit dat decennium op volgorde:
Over die volgorde wil ik graag twisten, daar zijn lijstjes toch voor, niet? Vooral over de wat mij betreft discutabele keuze uit het oeuvre van de #1 wil ik best een boompje opzetten…
Laat ik dat niet doen en jullie blij maken met twee 80’s-playlists die minder focussen op commerciële hits uit die tijd. De eerste is een soort ‘alternative 80’s’ met hier en daar minder voor de hand liggende tracks en 75 persoonlijke favorieten (maar nog altijd genoeg hits & herkenning), de tweede een hidden treasure op Spotify, een Zweedse muzikale speurneus die 593 (!) obscure 80’s-hits of als volstrekt herkenbare 80’s-producties klinkende moderne tracks verzamelde in één van mijn favoriete playlists, Neon Talk (ook te vinden op Instagram):
Tot de volgende Nielsbrief. Ik denk nog 1 of 2 edities tot het Kerstreces.
Groet,
Niels